Een brief van een onthutste burger.

by Mr Frank Visser | maart 25, 2022 | 0 Comments

 

Goede morgen,

Betreft bestuursrecht. U hebt daar niet een hoge pet van op.. Kunt u daar meer over zeggen? Ik heb gewonnen bij de Raad van State. Het is echter een pirrusoverwinning. Erger nog ik ben onthutst. Ik kan deze rechtsgang niet accepteren. Wat kan ik doen?

Met vriendelijke groet,
Hendrik K.

Antwoord:

In beginsel niets. Van  Raad van State staat geen beroep meer open. Ik ken uw zaak niet, maar het bestuursrecht zoals dat door de Raad van State wordt vorm gegeven, is voor gewone mensen vaak onbegrijpelijk en leidt geregeld tot onrechtvaardigheid. Het gaat in de huidige praktijk van het bestuursrecht vrijwel alleen over gevolgde procedures, niet over de inhoudelijke juistheid van beslissingen  van overheidsorganen. Zolang die geen procedurefout maken, verliest de burger altijd. De Raad van State verschuilt zich achter de wet, maar als hij morgen zou beslissen, dat overheidshandelen ook echt, inhoudelijk,  moet worden getoetst op kennelijke onredelijkheid, dan zou dat  voortaan geldend recht zijn. Dat kunnen ze en dat mogen ze. Bij de toeslagenaffaire deden ze dat uiteindelijk ook, nadat ze  niet langer konden wegduiken. Daar hoeft de wet dus niet voor te worden veranderd. Ik kan me niet voorstellen dat de wetgevende macht, dat vervolgens weer zou terugdraaien. Dat durven ze niet, na de toeslagenaffaire echt niet! Maar de Raad van State gaat dat dus niet doen. Daarom vind ik, dat de hoogste bestuursrechtspraak bij de Raad van State moet worden weggehaald en daarna toevertrouwd aan de Hoge Raad der Nederlanden, met de duidelijke boodschap dat ook in het bestuursrecht recht moet worden gedaan aan de gerechtvaardigde belangen van de burger, Dat rechtspreken meer is, dan procedureregels toepassen. Bijkomend voordeel is, dat dan ook paal en perk kan worden gesteld aan chicaneus gedrag van burgers, die op hun beurt misbruik maken van procedureregeltjes om de overheid dwars te zitten. Kortom: procedureregels zijn belangrijk, maar rechtspreken is belangrijker.

 mr. Frank Visser: