Datum mondelinge uitspraak: 9 oktober 2019 (Onder voorbehoud van mogelijke vergissingen en verschrijvingen)
Plaats uitspraak: Ridderkerk
Bindend Advies.
In het geschil tussen:
Sophia, Rodney en Marcella
te: Rotterdam
verder (ook) te noemen: Rodney en Marcella
tegen:
Ahmet
te: Rotterdam
verder te noemen Ahmet
gegeven door mr. F.M.Visser.
(Schriftelijke uitwerking ex artikel 14 lid 4 Reglement)
De procedure.
Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het ‘Reglement Bindend Advies Mr. Frank Visser doet uitspraak’ editie oktober 2018 te doen beslechten.
De vordering van Rodney en Marcella is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Ahmet opgenomen.
Mr. Frank Visser heeft kennisgenomen van alle door partijen overgelegde stukken.
Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 9 oktober 2019, welke is gehouden te Ridderkerk.
Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting.
Voorafgaande daaraan heeft mr. Frank Visser zich begeven naar het de in deze procedure bedoelde achtererf van Ahmet en heeft hij dit in het bijzijn van partijen bezichtigd. Ook de in deze procedure bedoelde hond is bekeken, samen met deskundige Anniek Winters. Tenslotte is geluisterd in de woning van Rodney en Marcella, waar deskundige Erik Roelofsen al eerder geluidsmetingen had uitgevoerd. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken.
Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht.
De deskundigen hebben mondeling verslag uitgebracht.
Als informanten zijn gehoord X en Y.
Hierna is mondeling uitspraak gedaan.
De vordering van Rodney en Marcella.
Rodney en Marcella vorderen, kort samengevat, dat de hond van Ahmet weggaat en dat het Ahmet wordt verboden om in de toekomst een andere hond te houden. Verder eisen zij, dat de tuin van Ahmet zodanig wordt gereinigd dat (de uitwerpselen van) de hond niet meer door haar geroken wordt.
De tegenvordering van Ahmet.
Ahmet vordert, kort samengevat, dat Rodney en Marcella moeten stoppen met klagen over geluidsoverlast en het op hem afsturen van instanties, zoals de politie. Verder moeten Rodney en Marcella stoppen met het opstoken van de buren over die vermeende overlast. Tenslotte mogen Rodney en Marcella hem niet meer uitschelden en treiteren.
Het conflict (artikel 14 lid 2 van het reglement).
Het conflict dat partijen verdeeld houdt laat zich kort samengevat als volgt omschrijven.
Partijen zijn elkaars buren. Rodney en Marcella hebben al heel lang last van de hond van Ahmet – eerst van een andere hond en nu iets langer dan een jaar van zijn huidige hond –, niet alleen van het geblaf maar ook van de geur van de uitwerpselen van de hond. Gesprekken over de overlast hebben niets opgeleverd. Ook de diverse instanties, die ingeschakeld zijn, hebben niets kunnen bereiken. De blafband, die de hond van Ahmet nu om heeft, helpt volgens Rodney en Marcella ook niet.
Ahmet is visueel gehandicapt. De hond heeft hij uit veiligheidsoverwegingen, hij is een keer thuis overvallen. Hij erkent wel dat zijn hond blaft, maar zij veroorzaakt geen overlast. Om hem te pesten klagen Rodney en Marcella over zijn hond. Ook schelden Rodney en Marcella hem vaak uit, aldus Ahmet. Voor Ahmet is de hond zijn tweede kindje.
Beoordeling van het geschil.
Vaststaande feiten
De volgende feiten zijn voldoende komen vast te staan:
Verslag van de deskundigen
Deskundige Anniek Winters heeft, voor zover thans van belang, kort samengevat het volgende geconcludeerd.
Deskundige Erik Roelofsen heeft, voor zover thans van belang, kort samengevat het volgende geconcludeerd.
Inhoudelijke beoordeling van het conflict
Toepasselijke normen.
Volgens het bepaalde in artikel 8.11 en 8.14 van de toepasselijke huurvoorwaarden, dat mede strekt tot bescherming van het woonklimaat van omwonenden, mag de hond van Ahmet geen hinder of overlast veroorzaken aan omwonenden.
In Rotterdam geldt daarnaast een algemene plaatselijke verordening, die voor zover thans van belang, het volgende bepaalt:
Artikel 2:59 Gevaarlijke en hinderlijke honden
hinderlijk is voor de omgeving of de nachtrust verstoort door
aanhoudend geblaf of gejank.
Tenslotte geldt het algemeen hinderverbod, verwoord in artikel 5.37 en 6.162 van het Burgerlijk wetboek.
Getoetst aan de voorgaande normen, wordt het volgende overwogen:
Reinheid en stank.
De tuin, waar de hond verblijft, was bij mijn bezoek voldoende rein. Ik heb verder geen stank waargenomen. De enkele stelling, dat dit in de zomer anders is, rechtvaardigt geen maatregel in deze. Overigens bestaat, zoals hierna zal blijken, geen gevaar voor nieuwe verontreiniging door een buiten gehouden hond.
Verstoring nachtrust door aanhoudend geblaf
Op grond van de bevindingen van de deskundige Erik Roelofsen, de door de informanten gegeven informatie en mijn eigen waarnemingen, acht ik voldoende gebleken, dat de hond van Ahmet inderdaad geregeld de nachtrust van omwonenden, waaronder Rodney en Marcella, verstoort door zijn geblaf. Niet gebleken is echter, dat er sprake is van aanhoudend geblaf en/of gejank. De hond slaat geregeld aan, maar dit is wat anders dan bedoeld in artikel 2.59 van de Algemene plaatselijke verordening.
Hinder
Het voorgaande neemt niet weg, dat deze geregelde verstoring van de nachtrust een belangrijke omstandigheid is, waarmee rekening moet worden gehouden bij de beantwoording van de vraag of er sprake is van onrechtmatige hinder.
Naar mijn oordeel kan (in dit concrete geval) worden volstaan met toetsing aan het algemene civielrechtelijke hinderverbod, nu er geen aanwijzingen bestaan, dat in de algemene politieverordening en de algemene huurvoorwaarden is bedoeld voor wat betreft het begrip ‘hinder’ een strengere maatstaf aan te houden.
Volgens vaste rechtspraak hangt het antwoord op de vraag, of het toebrengen van hinder onrechtmatig is, af van de aard, de ernst en de duur van de hinder en de daardoor veroorzaakte schade, in verband met de verdere omstandigheden van het geval, waaronder de plaatselijke omstandigheden, de daarbij betrokken belangen en de mogelijkheid -mede gelet op de daaraan verbonden kosten- en de bereidheid om maatregelen te nemen die hinder en/of schade voorkomen of beperken.
Over de aard, de ernst en de duur van de hinder wordt het volgende overwogen. Een louter subjectieve beleving van overlast verschilt van persoon tot persoon en is daarom niet bruikbaar als maatstaf voor de onrechtmatigheid. Daarvoor moet zo veel mogelijk aan objectieve maatstaven getoetst worden. Uit de meetgegevens van deskundige Erik Roelofsen blijkt, dat de hond van Ahmet gedurende de akoestische avond gemiddeld 40 keer en gedurende de akoestische nacht tussen de 10 tot 15 keer blaft, dat daardoor een geluidsbelasting op de gevel van de buren van 85 dB en in hun slaapkamer (bij open raam) van 70 dB wordt gemeten. Dat is enorm vaak.
De daardoor veroorzaakte schade bestaat vooral uit een ernstige verstoring van de (nacht)rust van omwonenden, zoals Rodney en Marcella. Die verstoring zou gemakkelijk kunnen worden voorkomen, althans sterk verminderd, door de hond in elk geval ’s avonds en ’s nachts binnen te laten. Het kan heel goed zijn, dat de gezondheid van de hond niet wordt geschaad doordat deze voortdurend buiten verblijft, maar nodig is dat niet. Aan de waakfunctie, die aan de hond is toegedacht, kan ’s avonds en ’s nachts evengoed, zo niet beter, in huis worden voldaan.
Daarnaar gevraagd heeft Ahmet laten weten niet bereid te zijn om de hond in de avond en gedurende de nacht binnen te laten. Behalve praktische bezwaren (het is een erg grote hond) stuit het binnen houden van een hond af op bezwaren van culturele en/of godsdienstige aard. Naar mijn oordeel rechtvaardigen die bezwaren echter niet een dusdanig ernstige verstoring van de (nacht)rust van de buren, zoals hier aan de orde is.
Nu de hiervoor bedoelde tussenoplossing afstuit op de weigering van Ahmet, blijft niets anders over dan blijvende verwijdering van de hond. Dat is weliswaar verdrietig voor Ahmet, die erg aan dit dier is gehecht, maar draagt zeer waarschijnlijk wel zeer bij aan het welzijn van de hond, die elders ongetwijfeld een beter tehuis kan vinden.
Ik zal daarom bepalen dat Ahmet, op straffe van een aan Rodney en Marcella te verbeuren boete, verplicht is om binnen twee maanden na vandaag de hond van zijn huurperceel te verwijderen en verwijderd te houden. Op straffe van een dergelijke boete zal ik eveneens bepalen, dat Ahmet geen nieuwe hond op zijn huurperceel mag houden.
Bejegening.
Niet, dan wel onvoldoende is gebleken, dat Ahmet stelselmatig onheus is bejegend door Rodney en Marcella. Er zijn weliswaar af en toe harde woorden gevallen, als de hond weer blafte, maar dat is niet onrechtmatig. Dat zou anders zijn geweest, als structureel sprake was van beledigend uitschelden, zoals door Ahmet aangevoerd, dan wel van treitergedrag. Daarvan is echter niet gebleken.
Dat Rodney en Marcella veelvuldig heeft geklaagd over de hond is juist, maar dat is gelet op de overlast niet onredelijk.
Dat Rodney en Marcella de buren van Ahmet heeft opgestookt is evenmin gebleken. Dat ook deze buren zich tegen hem hebben gekeerd, is omdat ook zij overlast van de hond hebben ervaren.
Samenvattend bestaat er geen grond voor het opleggen van een verbod in deze.
Eindoverweging
Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist.
B E S L I S S I N G
Voor wat betreft de vordering van Rodney en Marcella.
Ahmet wordt verplicht om binnen twee maanden na vandaag de in deze procedure bedoelde hond van zijn huurperceel te verwijderen en verwijderd te houden.
Ahmet wordt met onmiddellijke ingang verboden om een andere hond op zijn huurperceel te houden.
Voldoet Ahmet niet aan het voorgaande, dan verbeurt hij van rechtswege (geen aanmaning nodig) aan Rodney en Marcella een boete van € 100,– per dag dat hij in overtreding is, met een maximum van € 10.000,–.
Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.
Voor wat betreft de tegenvordering van Ahmet.
De tegenvordering van Ahmet wordt in al haar onderdelen afgewezen.
Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als bindend adviseur en mondeling uitgesproken te Ridderkerk op 9 oktober 2019.
Deze schriftelijke uitwerking van het bindend advies is ondertekend door mr. Frank Visser als bindend adviseur en H.T. Walstra als secretaris op 21 oktober 2019.
